Dźwiniacz Górny – nieistniejąca wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska, obecnie jest to tzw. obszar geodezyjny.

Do 1934 roku odrębna gmina jednostkowa, a w latach 1934-1945 gromada w zbiorowej gminie Tarnawa Niżna, należącej do powiatu turczańskiego w woj. lwowskim (do 1931 woj. stanisławowskie). W latach 1945-51 w obrębie powiatu leskiego w woj. rzeszowskim, w 1952-72 powiatu ustrzyckiego, a w 1972-75 powiatu bieszczadzkiego w tymże województwie (1952-54 i od 1973 w gminie Lutowiska (Szewczenko)). W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

8 km na północny wschód od wsi znajduje się źródło rzeki Dniestr.
Spis treści

    1 Historia
    2 Demografia
    3 Zobacz też
    4 Linki zewnętrzne

Historia

Wieś istniała do roku 1946. W roku 1880 mieszkało tam 90 Żydów, a w roku 1921 już 171. Żydzi należeli do gminy wyznaniowej w Lutowiskach, i posiadali we wsi drewniany dom modlitwy. Wieś obecnie nie istnieje, a jej teren został w roku 1946 podzielony między Polskę a sowiecką Ukrainę.
Demografia

•     1785 – 367 osób
•         330 wyznania greckokatolickiego
•         30 wyznania rzymskokatolickiego
•         7 wyznania mojżeszowego
•     1840 – 734 grekokatolików
•     1859 – 768 grekokatolików
•     1879 – 756 grekokatolików
•     1899 – 908 grekokatolików
•     1921 – 1218 osób (w 196 domach mieszkalnych):
•         1015 wyznania greckokatolickiego
•         171 wyznania mojżeszowego
•         32 wyznania rzymskokatolickiego
•     1926 – 1150 grekokatolików
•     1938 – 1549 osób
•         1365 wyznania greckokatolickiego
•         160 wyznania mojżeszowego
•         24 wyznania rzymskokatolickiego

Źródło : Wikipedia