Smolnik (ukr. Смільник) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska, nad rzeką San przy drodze wojewódzkiej nr 896. Wieś jest częścią składową sołectwa Lutowiska.

Historia

Smolnik jest jednym z najstarszych ośrodków górnictwa naftowego na świecie, kopalnie ropy naftowej istniały tu przed 1884. Wieś leży na szlaku architektury drewnianej województwa podkarpackiego. Po II wojnie światowej wieś uległa całkowitemu zniszczeniu i wysiedleniu. W latach 1945-1951 Smolnik znajdował się na obszarze ZSRR. Pozostała zabudowa i infrastruktura zostały zupełnie rozebrana. Obecna osada powstała po 1956 w odległości jednego kilometra na północ od starej lokacji.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa krośnieńskiego.

W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne Smolnik. W 1982 zostało przejęte przez Kombinat Rolno-Przemysłowy „Igloopol” w Dębicy jako Gospodarstwo Rolne Smolnik.[1][2]
Zabytki
Cerkiew w Smolniku - wnętrze
    

    Information icon.svg Osobny artykuł: Cerkiew św. Michała Archanioła w Smolniku.

Cerkiew greckokatolicka pw. Michała Archanioła wzniesiona w 1791 (od 1973 kościół rzym.-kat.). Opuszczoną po 1951 cerkiew wyremontowano w 1969 przywracając jej pierwotną formę. We wnętrzu zachowała się figuralna polichromia ścienna z końca XVIII wieku. Świątynia w Smolniku należy, do nielicznie zachowanych na terenie pd.-wsch. Polski, trójdzielnych cerkwi kopułowych powszechnie występujących na Bojkowszczyźnie, zniszczonych na tym obszarze po 1947.

W 2013 roku została wpisana na Listę Światowego Dziedzictw UNESCO wraz z innymi drewnianymi cerkwiami w Polsce i na Ukrainie[3].
Demografia

•     1921 Smolnik zamieszkiwało 520 osób (w 82 domach mieszkalnych):
•         418 wyznania greckokatolickiego
•         60 wyznania mojżeszowego
•         42 wyznania rzymskokatolickiego
•     1991 – 173 osoby
•     2004 – 182 osoby

 Źródło : Wikipedia